czwartek, 3 grudnia 2015

Żywoty Świętych

Żywoty Świętych – inaczej hagiografie to bazujące na faktach, a w niektórych przypadkach także na legendach biografie świętych kościoła katolickiego. Początek ich tworzenia sięga starożytności, czasów pierwszych Chrześcijan.
W literaturze polskiej autorem pierwszej hagiografii pod tytułem Żywoty Świętych starego i nowego zakonu był jezuita Piotr Skarga. Napisane w 1577 roku wydane drukiem zostały w dwa lata później. Praca została opublikowana w dwóch tomach, które łącznie liczą tysiąc stron. Praca Skargi należy do najpoczytniejszych w historii literatury w języku polskim.
Decyzję o uznaniu osoby za Świętą podejmuje w akcie kanonizacji papież w uznaniu jej zasług dla Chrześcijaństwa (przez czcigodne życie lub męczeńską śmierć w obronie wiary). Osoba taka otoczona jest kultem i czcią przez wszystkich członków Kościoła.
Proces kanonizacji jest dziś uregulowany wydaną przez papieża Jana Pawła II 25 stycznia 1983 r. Konstytucją Apostolską. Jednym z wyznaczników uznania osoby za Świętą są dokonywane przez nią cuda, a sam proces jest wnikliwy i dokładny.